"Podbój" to moja nowa książka. To pozycja szczególna, bo jest tekstem dramatycznym.
O czym opowiada "Podbój"? Mężczyzna pragnie stworzyć świat idealny, w którym to on będzie ustanawiał zasady. Opuszcza miasto. Razem z rodziną postanawia osiąść na wyspie. Miejsce to ma być zmienione, eksploatowane na wszystkie sposoby, wreszcie podbite i podporządkowane. Powinno także stać się bezpiecznym schronieniem podczas nadciągającej wojny. Jednak wyspa okaże się przede wszystkim strażniczką mrocznych sekretów ludzi. Wkrótce rządy samozwańczego i bezwzględnego władcy doprowadzą członków tej społeczności do tragicznego finału. Natura odzyska to, co próbowano jej zabrać.
Opinie o książce:
Ishbel Szatrawska –
W swoim dramacie Tomasz Białkowski podjął decyzję ryzykowną i odważną. Od samego początku wprowadza nas w świat, który nie tyle dzieje się na scenie, co jest opowiadany w czasie przeszłym. Ten niebezpieczny zabieg okazuje się wyjściem zaskakującym. Postaci nie tracą swojej krwistości, akcja wciąga i przykuwa uwagę, a dialogi zmuszają czytelników do zadania sobie kardynalnych pytań, które są esencją formy dramatycznej: Kto i o czym opowiada? Komu opowiada? Z jakiej czasowej i przestrzennej perspektywy? I czy uzyskany w ten sposób dystans nie skrywa przypadkiem niezmienności ludzkiej natury?
Magdalena Niedźwiedzka –
„Podbój” to opowieść zawieszona w rzeczywistej historii ludzkości, ale w stopniu niezobowiązującym, bo może się dziać, gdzie chce, w każdym zakątku ziemi. Cechuje ją uniwersalizm. Nieważne, że pojawia się wątek Wielkiej Wojny, to wojna jak każda inna, a czas wydarzeń jest bez znaczenia i nie ma końca. Czyta się z uwagą i napięciem, które rośnie, to obraz nieuchronnego kataklizmu, który wyrasta z potrzeby stania się Bogiem kreatorem.
