Raszpla i wtykacz w digiświecie

„Czy ją też ktoś tak wyhebluje na gładko? Tę, która o siebie nie dba i poprawia sobie nastrój czym bądź? Czy jej dziura też jest jak lornetka teatralna skierowana na czarny hol, gdzie spaliła się żarówka, na długi, wąski korytarz potrafiący wilgotnieć do śluzowatości, kurczyć się i uciskać jak gumka od majtek, czy ją też? Ciekawe, czy ona też potrafi dusić węża do czerwoności, złapać go za gardło i dobrze potrząsnąć?”. Tak rozpoczyna się „Plastikowe M3 czyli czeska pornografia” Petry Hůlowej, którą u nas wydało wrocławskie wydawnictwo Afera. Niewielka oficyna specjalizuje się w promowaniu czeskiej literatury. Afera opublikowała m.in. książki: Balabana, Hakla, Soukopowej i Šabacha. Ostatni z wymienionych autorów bywa nazywany kontynuatorem tradycji pisarskiej Hrabala. Ma w dorobku książkę, której tytuł zapewne nasi wydawcy by odrzucili, zastąpili bardziej neutralnym. Mam na myśli „Gówno się pali”. Afera nie boi się kontrowersji i prowokacji. Chwała im za to. Cytowana wcześniej Hůlowa w „Plastikowym M3” w obszernym monologu opowiada historię praskiej prostytutki, która „bezwstydnie opisuje często fałszywą pieśń „wtykacza” (wagina) i „raszpli” (penis). A cały ten seks rozgrywa się w dekoracjach współczesnego digiświata, którego hipokryzję demaskuje równie namiętnie, jak nasze najskrytsze fantazje”.